ابعاد و زوایای مختلف حقیقت

برداشت ما از حقیقت یک "موضوع" به پیچیدگی آن موضوع، توان ما در تجزیه و تحلیل موضوع و زاویه دید ما به موضوع بستگی دارد.
به عنوان مثال اگر ما یک دایره (2 بعدی) را در نظر بگیریم و فرض بگیریم که اشخاص A و B هر دو توان دید 2 بعدی داشته باشند، هر دو شخص موضوع مورد بحث (دایره) را به صورت دایره می بینند.
حال اگر یک استوانه ایستاده را در نظر بگیریم و اشخاص A و B مجدداً هر دو توان دید 2 بعدی داشته باشند و فرضاً شخص A از بالا و شخص B از کنار به استوانه نگاه کنند، شخص A یک دایره و شخص B یک مستطیل خواهد دید، حال آنکه موضوع مورد بحث هر دو شخص همان استوانه است. یعنی برداشت آنها از حقیقت موضوع استوانه به زاویه دید آنها بستگی دارد.
اما اگر شخص C توان دید 3 بعدی داشته باشد، استوانه را به همان صورت استوانه خواهد دید (از هر زاویه ای به استئانه نگاه کند).
حال می توان بعد دیگری مانند زمان را نیز در نظر گرفت. به عنوان مثال اگر استوانه ما از جنس یخ باشد و در زیر آفتاب قرار گرفته باشد و اشخاص C و D هر دو توان دید 3 بعدی داشته باشند اما از بعد چهارم زمان غافل باشند، استوانه ای که شخص C می بیند با استوانه ای که شخص D نیم ساعت بعد می بیند متفاوت خواهد بود.
البته در این مثال ما درباره یک استوانه صحبت کردیم. در مورد موضوعات دیگر، مانند بحث درباره یک واقعه تاریخی یا برداشت از یک متن و یا ...، ما شاید شاهد ده ها یا صدها و یا بیشتر بعد مختلف و در نتیجه دیدگاه مختلف خواهیم بود. این ابعاد و زوایای دید می توانند به موارد متعددی مانندپیچیدگی موضوع، مکان، زمان، خصوصیات اخلاقی شخص ناظر، علم ناظر از موضوع و ... بستگی داشته باشند.
البته پذیرفتن اینکه ممکن است شخصی برداشتی از موضوعی داشته باشد که با برداشت ما متفاوت است به این معنی نیست که به برداشت خودمان از موضوع اطمینان نداریم و یا برداشت دیگری را ترجیح داده ایم.
ممکن است برداشت ما از یک موضوع، متفاوت باشد...

تبرئه احسان منصوری، مجيد توکلی و احمد قصابان، سه دانشجوی زندانی

خدا را شکر. بالاخره این سه دانشجو آزاد شدند، امیدوارم بقیه بیگناهانی هم که در زندان هستند آزاد شوند.

متأسفانه باید بگم اگر دادگاه این دانشجویان را مجرم می دانست نیز من قبول نمی کردم و از نظر من بی گناه بودند و این خیلی بد است که کسی به قوه قضاییه کشور خودش اعتماد نداشته باشد.

به نظر من چند وقتی است که قوه قضاییه دارد خودش را اصلاح می کند و اگر این کار ادامه پیدا کند شاید بتواند اعتماد از دست رفته را آرام آرام پس بیگرد.

البته مشخص است که هیچ قوه قضاییه ای در هیچ جای دنیا ایده آل نیست و نخواهد بود و همواره خطر اشتباه وجود دارد. حال یا اشتباهات عمدی و یا غیر عمدی شخصی و یا به دلیل ایرادهایی که در قوانین وجود دارد. اما مهم این است که قوه قضاییه طبق قانون عمل کند.

اين سه دانشجو ظاهراً از اتهامات توهين به مقدسات دينی و مذهبی، توهين به حرم اهل بيت مطهر (ع)، توهين به مردم شهرستان قم و شهر قم، توهين به مراجع عظام، توهين به عموم جوانان متشرع و زنان محجبه و توهين به مسوولان برائت حاصل کردند.

بر اساس رأی صادره آنان در رابطه با اتهام نشر اکاذيب عليه نيروهای بسيجی و امنيتی در دانشگاه تهران به ۴ ماه حبس تعزيری با احتساب و کسر ايام بازداشت‌های قبلی محکوم شدند که با توجه به اين‌که بيش از ۸ ماه است در زندان به سر می‌برند، اکنون آزاد تلقی می‌شوند.

اما سؤال این است که چه کسی پاسخگوی 4 ماه حبس اضافه ای است که اینها تحمل کردند؟ البته اگر فرض ما بر این باشد که شکنجه نشده اند و در زندان انفرادی نبوده اند و در این مدت مطابق قانون با آنها برخورد شده است که اطلاعات موجود حاکی از امر دیگری است.

آیا کسانی که به این دانشجویان تهمت توهين به مقدسات دينی و مذهبی، توهين به حرم اهل بيت مطهر (ع)، توهين به مردم شهرستان قم و شهر قم، توهين به مراجع عظام، توهين به عموم جوانان متشرع و زنان محجبه و توهين به مسوولان و ... زدند پاسخگو خواهند بود و قوه قضاییه همانطور که علیه این دانشجویان اقدام کرد، علیه آنها نیز اقدام خواهد کرد یا خیر؟ یعنی آیا روزنامه کیهان، بسیج دانشجویی، وزارت اطلاعات، مجلس و قوه قضاییه و ... نیز دادگاهی خواهند شد؟ (برخی از مسئولین در قوه قضاییه، مجلس، وزارت اطلاعات، بسیج دانشجویی و ... با وجود اینکه این دانشجویان تأکید می کردند روزنامه هایی که در آنها این توهین ها شده است جعلی است و از سوی آنها چاپ نشده است، اسرار داشتند که خود این افراد اقدام به چاپ مطالب کرده اند و آنها مدارک معتبری در این خصوص دارند و حتی خود دانشجویان نیز اعتراف کرده اند و ...)

البته احتمالاً اکثر شما الآن خواهید خندید، چون ظاهراً توقع بی جایی است و همین که این دانشجویان تبرئه شدند خود یکی از معجزات بزرگ است.

به امید آزادی تمام زندانیان بی گناه، چه عقیدتی-سیاسی و چه غیره...

این هم یک مطلب جالب در مورد گفتگوی تلویزیونی آقای احمدی نژاد در خصوص گرانی ها و بحث تورم:

http://javadkashi.blogspot.com/2007/12/blog-post_17.html

چاپ اسکناس های 10 و 50 هزار تومانی

http://www.tabnak.ir/pages/?cid=3488

استفاده از فرصت بدست آمده پس از گزارش اطلاعاتی آمریکا و پذیرش موقت تعلیق در برابر تعلیق از موضع قدرت

گروهي از فعالان سياسي، فرهنگي، مطبوعاتي و دانشگاهي ديروز با انتشار "فراخوان جديد صلح خواهي ‏ملت ايران" مخالفت خود را با درگيري نظامي و جنگ، شرايط نه جنگ، نه صلح و تشديد تحريم هاي ‏اقتصادي عليه ايران اعلام كردند.‏
در اين بيانيه كه در پي فراخوان صلح خواهي اسفند ماه سال 1385 منتشر مي شود و به امضاي 333 فعال ‏سياسي و كنشگر جامعه مدني رسيده است، با اشاره به احتمال تصويب قطعنامه ديگري عليه ايران در شوراي ‏امنيت سازمان ملل، آمده است: "در شرايطي كه گروه موسوم به 5+1 در حال تدارك نشست ديگري هستند كه ‏پيامد آن مي تواند به تصويب قطعنامه ي زنجيره اي ديگر عليه ملت و حكومت ايران بينجامد و در حاليكه ‏جناح جنگ طلب ساكن كاخ سفيد و متحد جنگ افروز آن اسرائيل، در قبال گزارش 16 نهاد اطلاعاتي ـ ‏امنيتي آمريكا موضعي منفعلانه يافته اند و مجبورند تا مدتي برنامه هاي تنش زا در برابر ايران را كنار ‏گذارده و بر پيگير سياست مذاكره و گفت و گو تاكيد كنند، حكومت و ملت ايران نيز بايد از فرصت فراهم ‏شده، استفاده كرده و با ارسال پيام هاي روشن و گام هاي عملي پس از آن دائر بر پذيرش سياست «تعليق در ‏برابر تعليق» زمينه را براي تحكيم صلح در ايران و منطقه و جهان فراهم آورند".‏

تعليق در برابر تعليق را بپذيريد: http://www.roozonline.com/archives/2007/12/post_5296.php

فراخوان جديد صلح خواهی ۳۳۳ فعال سياسی و کنشگر جامعه مدنی: http://news.gooya.com/politics/archives/2007/12/066107.php

حذف صفر از پول ملی

من شخصاً مشکلی با حذف صفر از پول ملی ندارم، به شرطی که ارزش پول ما به ثبات نسبی رسیده باشد. در غیر اینصورت حذف سالانه یک صفر از پول ملی خیلی مسخره بنظر می رسد.

از آنجا که تمام کشورهایی که من می شناسم دارای پول ملی و نیز پول خرد ملی هستند (یورو و سنت و یا دلار و سنت و ...) و این امر در کشور ما وجود ندارد (پول رسمی ما تنها ریال است و تومان اصلاً وجود ندارد). می توان از این امر استفاده کرد و مثلاً پول خرد را همان تومان نگاه داشت (به این ترتیب مردم نیازی به تبدیل قیمت ها برای مقایسه با قیمت های قبل از تغییر واحد پولی نخواهند داشت) و واحد اصلی را (حالا با هر نامی، یادم هست چندین سال پیش، زمان آقای رفسنجانی و شهرداری کرباسچی، واحد پولی "نور" مطرح شده بود) معادل 100 تومان قرار داد. یعنی مثلاً هر 100 تومان می شوند 1 نور.

در این صورت قیمت یورو خواهد بود 12 نور و هزینه جابجایی با تاکسی برای مسیری که تابحال 2000 ریال و یا 200 تومان میدادیم، تنها 2 نور (یا همان 200 تومان) خواهد بود.

خیلی جالبه نه، اصلاً آدم عادن نداره اینقدر رقم پرداختی پایین باشه. اونوقت دولت وقت هم می تونه بگه که نرخ تورم به -1532% یا یه چیزی تو این مایه ها رسیده (:

بادامچیان: مجلس هشتم جای ترسوهایی مثل رمضان‌زاده نیست!
«اسدالله با دامچیان» قائم‌مقام حزب مؤتلفه در گفتگو با سایت دولتی «رجانیوز» مجلس هشتم را مکانی برای «افراد و نمایندگان متفکر، مقاوم و شجاع» دانست و گفت: مجلس هشتم جایگاه نمایندگانی است که بتوانند همانند مواضع مجلس هفتم و دولت نهم در امر سیاست خارجی موفق عمل کنند و پرونده هسته ای کشورمان را از در موضع قدرت تثبیت نمایند.
وی با بیان اینکه «در مجلس هشتم جایی برای افراد ترسو و تضییع کنندگان حقوق ملت وجود ندارد»، گفت: در مجلس هشتم هرگز اجازه حضور تفکراتی همچون تفکر آقای رمضان‌زاده که در جمع دانشجویان دانشگاه اصفهان به صراحت می‌گوید «ما از تکرار جنگ می‌ترسیم»، وجود ندارد. زیرا اگر چنین افرادی به مجلس راه پیدا کنند، آمریکا علاوه بر آنکه می‌تواند با تهدیدات گاه و بیگاه خود حتی وزرای ما را تعیین و استیضاح کند، ما را مجبور به تسلیم شدن و عقب‌نشینی می‌کند که در نهایت باید مانند لیبی، دانشمندان و تجهیزات خود را با هواپیما تقدیم آمریکا کنیم و اسرائیل را به رسمیت بشناسیم.
قائم مقام حزب مؤتلفه همچنین حضور و سخنرانی احمدی‌نژاد در دانشگاه کلمبیای آمریکا را اثبات ارزش‌های دینی و ملی جمهوری اسلامی در دنیا دانست و افزود: آیا «اللهم عجل لولیک الفرج و النصر» گفتن احمدی‌نژاد در میان عده‌ای غیرمسلمان باید مورد استقبال قرار گیرد یا اهانت‌هایی که از جانب بعضی‌ها نسبت به مقدسات و امام حسین(ع) صورت می‌گیرد؟ آیا استراتژی سازش و وادادگی در برابر بسته اروپا که به مانند آبنبات چوبی برای کودکان بود، موجب خفت وذلت ملت ایران می‌شود یا ایستادگی و دفاع از حق مسلم ملت؟
وی در ادامه افزود: کسانی که به صراحت حزب خود را «لیبرال دموکرات» و «سوسیال دموکرات» اعلام می‌کنند و بعد مدعی پیروی از خط امام هستند، نباید به مجلس راه پیدا کنند چرا که هرگز خط امام از اسلام ناب جدا نشده و بر سر این موضع مانده است.
بادامچیان در واکنش به برخی افراد و رسانه‌هایی که در مقابل حضور رئیس جمهور در اجلاس شورای همکاری خلیج فارس با فهم نامناسب از دیپلماسی، از این تصمیم انتقاد کردند، گفت: مطمئن باشید پیشنهاد 12 بندی دکتر احمدی‌نژاد به اعراب حوزه خلیج فارس نتایج مثبتی را در پی خواهد داشت، گرچه شما در پی بی‌نتیجه نمایاندن آن باشید.
وی در ادامه به اظهارات محسن رضایی مبنی بر «قلع و قمع اصولگرایان توسط جبهه متحد»، واكنش نشان داد.

اولاً می خواستم بگم که اعلام اینکه کسی از جنگ می ترسد، خیلی شجاعت می خواهد، مخصوصاً برای سیاستمردان در ایران امروز.

دوماً می خواستم از آقای رمضان زاده بخاطر این شجاعت تشکر کنم.

سوماً ترس از جنگ طبیعی ترین احساس است و اگر کسی از جنگ نترسد، احساس مسئولیت ندارد. شاید آقای بادامچیان از مرگ (شهادت) در زمان جنگ نترسد، اما آیا ازویرانی مجدد کشور، مرگ صدها هزار و یا میلیون ها جوان و حتی مردم عادی و غیر نظامی و عقب افتادن بیشتر علمی و صنعتی کشور نیز نمی ترسد؟

من شخصاً چندین نفر از مردم ایران را می شناسم که از جنگ می ترسند، یکی آقای رمضان زاده، یکی خودم و نیز چندین نفر از دوستان و آشنایان.

منظورم از ترس این نیس که اگر جنگ شد میرم یک گوشه قایم میشم و گریه می کنم و یا کشورم را به بیگانگان می فروشم، منظورم این است که از ویرانگی کشور و از دست دادن عزیزانم و عقب افتادن کشورم از قطار پر سرعت علم و تکنولوژی می ترسم.

آیا آقای بادامچیان و یا همفکران ایشان نماینده آن دسته از مردم ایران که از جنگ می ترسند هم خواهند بود یا ما (افرادی که از جنگ می ترسند) به کسان دیگری رأی بدهیم؟

همراهی دولت در تکفیر مولانا در سال جهانی مولانا

در حالی که برخی کشورها درصدد تصاحب بزرگان تاریخی ایران هستند و از جمله ترکیه به شدت در حال تبلیغ این است که "مولانا" اهل این کشور بوده ، تحرکاتی در جامعه ما به وجود آمده است که درصدد تخریب و نفی شخصیت بزرگانی چون مولانا، شمس تبریزی و منصور حلاج است.... اخیرا نشستی تحت عنوان "اجلاس حکمت" توسط سازمان ملی جوانان و با همکاری حوزه علمیه قم در مشهد برگزار شده است که طی آن، جوانان برگزیده نمایندگی های سازمان ملی جوانان در سطح استان ها در کارگروه های آموزشی با "عرفان های جدید، تصوف، مسیحیت و وهابیت" و نقد آنها آشنا شدند. نکته قابل توجه در این برنامه ها، حملات بی سابقه ای هم در کلاس ها و هم درجزوه منتشره توسط برگزارکنندگان این "اجلاس" به بزرگان ادب و عرفان ایران شده است به گونه ای که در برخی کلاس ها ، اعتراضاتی از سوی جوانان صورت گرفت.

از آن گذشته، در کتاب های درسی و دانشگاهی جمهوری اسلامی نیز از این افراد به بزرگی یاد شده است و از این رو شگفت آور است که چرا عده ای سعی دارند بزرگانی که ملتی به آنها می بالند را این چنین لگدمال کنند و آنها را تکفیر نمایند. براستی آیا اگر اینان در زمان حلاج می بودند، پای حکم اعدام او را امضا نمی کردند؟ و براستی در شرایطی بر سر تصاحب مفاخر ایران در دنیا یک جدال فرهنگی وجود دارد، چه تاکیدی وجود دارد که ما به دست خود سرمایه های تاریخی خود را این چنین تحقیر کنیم و عرفان و ادبیاتمان را میراث دار مشتی کافر و کلاش معرفی نماییم. گفتنی است طبق برنامه سازمان ملی جوانان، قرار است شرکت کنندگان در این اجلاس، با پکیجی از انتشارات و محصولات صوتی و تصویری این اجلاس، شروع به تبلیغ و کادرسازی درباره آموزه های خود نمایند. قرار است این اجلاس که با سخنرانی معاون رییس جمهور و رییس سازمان ملی جوانان افتتاح شده است، تا پایان سال، به طور ماهانه کارگاه های آموزشی خود را ادامه دهد.

پوتین سردار رادان

خلاصه صحبت های سردار رادان این بود که دولت هم با طرح امنیت اجتماعی موافق است (تنها در خصوص برخی برخوردها نگرانی وجود دارد).

مردم و جوانان خوشحال باشند چون طرح با تمام قدرت ادامه خواهد یافت.

شاید پوتین روی شلوار برای خانم ها تبرج نباشد، چون این مورد تخصصی و مربوط به موازین دینی است. اما به هر حال اشکال دارد و برخورد خواهد شد.

قلیان غیرقانونی است و هیچ کس، حتی قهوه خانه های سنتی که در جواز کسب آنها نیز عرضه قلیان وجود دارد نیز حق عرضه آن را ندارند و در صورت تخلق پلمپ خواهند شد.

خوب حالا نوبت منه:

تلاش دولت برای مبرا دانستن خود از این طرح به خاطر نزدیکی به انتخابات و جلب نظر جوانان به سنگ خورد.

حداقل چند تا از مردم و جوانان ایران (من و دوستان و آشنایانی که با هم در این زمینه صحبت کردیم) مخالف این طرحیم و اصلاً خوشحال نشدیم ):

اگر سردار اطلاعی از مباحث تخصصی دینی ندارند، چرا بدون اطلاع اعلام می کنند که پوتین روی شلوار تبرج است و خواسته های خودش را پشت دلایل دینی مخفی می کند؟

ایشان فرموده اند که به هرحال پوتین روی شلوار اشکال دارد. لطفاً قانونی که به آن استناد می کنند را نیز اعلام نمایند. نیروی انتظامی موظف است طبق قانون عمل کند و اگر نیروی انتظامی هم قانونی برخورد نکند، وای به روزی که بگندد نمک.

راستی پلیس زن (یا نیروی انتظامی خانم، نمی دونم کدوم درسته!!!) چکار می کنه؟ پوتین نمی پوشن یا زیر شلوار می پوشن؟؟؟

در مورد قلیان هم آیا قانونی مبنی بر غیرقانونی بودن عرضه آن وجود دارد یا بازهم نمک گندیده؟

خیلی خوبه که سردار رادان اینقدر به فکر سلامت مردم هستند، اما زورکی نه میشه کسی رو سالم نگه داشت و نه به بهشت فرستاد. یکی از جاذبه های قهوه خانه ها و رستوران های سنتی، هم برای ایرانی ها و هم توریست های خارجی، همین قلیان بود. اگر از منوی اینها حذف بشود هم فروش آنها کم خواهد شد و هم از نظر توریستی حیف است هم اینکه اگر نتونم با دوستام جمع شیم و یک قلیون و 5 تا چای با خرما سفارش بدیم خیلی ناراحت میشم ):

ولی مهمترین موضوع اینه که آیا این برخورد از سوی نیروی انتظامی قانونی هست یا نه.

چاکر بر و بکس فارسی زبون اینترنتی!!!

من یکدفعه تصمیم گرفتم دوباره بنویسم. جالبه نه!؟

به هر حال الان ساعت ده دقیقه به یک بامداده. منم فردا ساعت 12 امتحان دارم، ولی کرم نویسندگیم گل کرده بود مجبور شدم برم دنبال پسورد و اینجور چیزا...

حدود یک ساله که بلندتر از قبلاً دارم فکر می کنم، به عبارت دیگه ک...خلتر شدم، گفتم شمارو بی نسیب نذارم.

پس فعلاً

چاکس (همون چاکریم خودمون)

فيلترينگ ! نه!!!

تحصن نمايندگان، حقيقت يا نمايش؟
جمعي از نمايندگان مجلس در اعتراض به رد صلاحيت تعداد بسيار زيادي از داوطلبن نامزدي در انتخابات مجلس شوراي اسلامي ايران و از جمله بيش از 80 نفر از نمايندگان فعلي مجلس، دست به تحصن زدند.
نكته مهم اين است كه اصلاً مهم نيست كه اين تحصن حقيقي و در حمايت از رد صلاحيت شدگان و اعتراض به نظارت استصوابي است يا تنها نمايشي است براي گرم كردن تنور انتخابات و كشاندن مردم به پاي صندوق ها.
مهم اين است كه مردم چه فكر مي كنند و چه برداشتي از اين حركت دارند.

اگر اين حركت نمايندگان مثلاً 2 سال پيش رخ مي داد شكي وجود نداشت كه از حمايت شديد مردم برخوردار مي شد و مردم در حمايت از نمايندگان خود در اين بازي قدرت دخيل مي شدند. اما حال چند سؤال براي مردم پيش مي آيد:

1- چرا حالا؟ چرا نمايندگان تا پيش از اين چنين كاري را نكردند؟ چرا حال كه دوره نمايندگي آنها رو به پايان است به ياد اعتراض و كار عملي افتادند و تا پيش از اين در بهترين حالت اعتراض شفاهي مي كردند؟

2- چرا حال كه صلاحيت خودشان رد شده دست به تحصن مي زنند و حرف رهبر و رئيس جمهور را هم گوش نمي كنند، اما وقتي دانشجويان را كشتند، زنداني كردند، شكنجه كردند و يا روزنامه ها را بطور فله اي بستند و نويسندگان آنها را به بند كشيدند كسي كاري نكرد و تنها تني چند از آنها اعتراض شفاهي كردند؟ مگر تاييد صلاحيت آنها مهمتر از جان مردم عادي (غير خودي / غير نماينده / غير دولتي و ...) است؟

3- خواست نمايندگان متحصن چيست؟ چرا نمايندگان شرايط خود را بطور واضح مطرح نمي كنند؟ آيا مشكل آنها تنها رد صلاحيت هاي گسترده و يا حتي نظارت استصوابي است يا شرايط و خواسته هاي والاتري دارند؟

4- مردم هنوز منتظرند ببينند كه نمايندگان رو به مردم خواهند آورد يا رو به قدرت و صحبت هاي پشت پرده.

پس از چندين سال صبر مردم و ناموفق بودن اصلاح طلبان دولتي و پس از اينكه مردم بارها در تجمعات اعتراض آميز خود صداي خود را به گوش دولت و مجلس و جهان رساندند و مجلس و اصلاح طلبان حمايتي از آنها نكرد و آنها را با چماق داران تنها گذاشت، مردم حق دارند به آنها اعتماد نكنند.

در شرايط فعلي بسياري از مردم اعتقاد دارند كه اين تحصن تنها نمايشي است براي گرم كردن تنور انتخابات كه در بهترين شرايط، نمايندگان بازيچه قرار گرفته اند.

بسياري از مردم نيز اعتقاد دارند چرا بايد از نمايندگاني كه ما را با چماق داران و نيروهاي مسلح نظام تنها گذاشته اند حمايت كنيم؟ آنها ارزش كتك خوردن و يا حتي در سرما بيرون رفتن را ندارند.

برخي از مردم هم منتظر اشاره اي از سوي نمايندگان هستند تا نمايندگان بعداً زير پاي آنها را خالي نكنند و نگويند ما خواهان اتمام مصالحت اميز اين جريان بوديم و افرادي كه به خيابان ريختند يا از افراد خود شما (مخالفين داخلي اصلاحات) و يا عده اي فريب خورده از شبكه هاي ماهواره اي خارج از كشور بودند.

اما چه بايد كرد؟

بي شك اين فرصتي استثنائي براي اصلاح طلبان حقيقي و مردم مي باشد.

چنين حركتي، حداقل در سال هاي اخير و از سوي اصلاح طلبان، سابقه ندارد.
نمايندگان بايد تصميم خود را بگيرند. راهي كه رفته اند بي بازگشت است و مطمئناً اگر كار را در ميانه راه رها كنند، اندك طرفداران خود در ميان مردم و اعتماد كمي كه به آنها وجود دارد را نيز از دست خواهند داد و براي هميشه به عنوان خائن در خاطرات بايگاني خواهند شد.
نمايندگان يا بايد اهداف و شرايط خود را بطور علني و واضح مطرح كنند.
اين شرايط نبايد سطحي و كمتر از برداشتن نظارت استصوابي، افزايش قدرت مجلس و دولت و آزادي زندانيان سياسي باشد.
از مردم درخواست مشاركت در تحصن و برگذاري تجمعات اعتراض آميز نمايند (مثلاً از سوي جبهه مشاركت) قبل از اينكه ديگر نيروهاي خارج از مجلس چنين كاري را بكنند.
تحصن خود را تا رسيدن به اهداف و شرايط تعيين شده ادامه دهند.

در صورت وارد شدن مردم در اين بازي و حمايت نمايندگان از آنها مي توان به پايان اين بازي خوش بين يود.

از طرفي ما مردم هم نبايد اين فرصت را به دليل لجبازي با اصلاح طلبان (به اعتقاد بسياري بي عرضه و به اعتقاد برخي خائن) از دست بدهيم. حتي اگر اعتمادي به اين نمايندگان نداريم، مي توانيم از اين فرصت براي رسيدن به خواسته هايمان استفاده كنيم (همان كاري كه اصلاح طلبان و حتي ما مردم هيچ گاه نكرديم).

گروه هاي سياسي بايد زمان و مكان مشخصي را (نه حتماً در حمايت از نمايندگان متحصن، بلكه مثلاً در حمايت از زندانيان سياسي و يا در مخالفت با نظارت استصوابي و يا نمايشي بودن مجلس و دولت و ...) براي طرفداران خود اعلام كنند تا مردم هم با حضور فعال خود در اين جريان نقش آفريني كنند.