۱۵ بهمن ۱۳۸۶

مصاحبه سایت آلمانی گزارشگر الکتریکی با حسین درخشان (قسمت اول)


بینندگان عزیز، بلاگ در کشور ما آلمان یک سرگرمی کوچک و بسیار زیبا می باشد.
شما می توانید به سراسر جهان عکس گربه های خود را نشان دهید، مخالفت خود با وقایع سیاسی را ابراز نمائید و یا همینطوری و به طور دائم فحش دهید.
اما در نقاطی دیگر از دنیای کوچک ما، بلاگ ها کاربرد دیگری نیز دارند. در جاهایی که آزادی مطبوعات وجود ندارد، بلاگ ها تنها راه کسب اطلاعات و ابراز عقیده هستند.
به عنوان مثال در ایران ظاهراً صدها هزار وبلاگ وجود دارند. یکی از عوامل این رشد خیره کننده بلگ های فارسی، بدون تردید حسین درخشان می باشد که مصاحبه ای با وی انجام دادم.

حسین درخشان:
من ایران را در دسامبر 2000 ترک کردم. من در آنجا به عنوان روزنامه نگار کار می کردم. روزنامه ما بسته شد، اما این دلیل من برای خروج از ایران نبود؛ زیرا از نظر سیاسی کاری نکرده بودم که باعث نگرانی من باشد. مجموعه ای از عوامل دست به دست هم داد تا من احساس کنم الآن زمان مناسب برای ترک کشورم است. به این ترتیب من به کانادا مهاجرت کردم.
در آنجا پس از چند ماه با وبلاگ آشنا شدم. به نظر من خیلی جالب بود، همیشه دوست داشتم چنین کاری بکنم. در اصل من در یک روزنامه کار می کردم و یک ستون روزانه داشتم درباره فرهنگ دیجیتال و اینترنت تا این موضوعات را در جامعه ایران گسترش دهم.
بنابراین بلاگ خودم را راه اندازی کردم. پس از چند هفته بقدری درخواست کمک در خصوص راه اندازی بلاگ دریافت کردم که تصمیم گرفتم یک راهنما بنویسم در مورد راه اندازی بلاگ فارسی. به این منظور از Blogger.com استفاده کردم که در آن زمان هنوز توسط google خریداری نشده بود. از همینجا همه چیز شروع شد: یکدفعه بسیاری از مردم به نوشتن بلاگ علاقه مند شدند و می توان گفت این حرکت از همین زمان شروع شد. در حال حاضر صدهاهزار بلاگ فارسی وجود دارند.
بلاگ نیاز به نسلی با شخصیتی قوی و دارای تسامح و تساهل دارد که پس از انقلاب اسلامی ایران بوجود آمد. این نسل درباره چیزهایی که فکر می کند حرف می زند، برخلاف والدینشان. این انسان ها آمادگی مورد انتقاد قرار گرفتن، دریافت نظرات مخالف دیگران و رقابت سالم و دائمی را دارند. اینها موارد بسیار مهمی است. به این ترتیب این بیشتر یک فرهنگ است، یک جنبش. یک تغییر فرهنگی و نه تنها یک چیز سیاسی. البته این امر نمودی سیاسی نیز دارد.
در کشورهایی مثل ایران که دولت می خواهد حتی المقدور بخش بیشتری از زندگی شما را کنترل کند، سیاسی نشدن بسیار پیچیده است. زیرا وقتی حتی در مورد مسائل شخصی صحبت می کنید، به عنوان مثال درباره الکل، پارتی یا موسیقی، این موارد جنبه سیاسی پیدا می کنند، زیرا شما دارید وضع موجود را زیر سؤال می برید.
....

لینک مصاحبه صوتی-تصویری (به زبان انگلیسی و زیرنویس آلمانی):
http://www.elektrischer-reporter.de/index.php/site/film/33/